ORDE VAN DIENST

 

Votum

Vrede/Zegengroet

Psalm 80:1,10

Lezing van Gods wet

Psalm  92:1,2,3

Gebed

Schriftlezing: 1 Koningen 19:  9-18

                        Openbaring 11: 1-14 

Psalm 87

Tekst: Artikel 27 NGB

Verkondiging van het Woord

Gezang 32:1,3

Dankgebed

Collecte

Psalm 122:2,3

Zegen

 

 

Geliefde gemeente van onze Here Jezus Christus, broeders en zusters, jongens en meisjes

 

Als we naar de kerkelijke wereld kijken in ons land. Ook naar kerken die zich gereformeerd noemen zien we een heel grote variatie en verdeeldheid. Dit terwijl Christus juist die ene kerk wil waarin Zijn Woord en liefde heerst. Ook als we ons heel gereformeerd voelen, gaan we daardoor makkelijk een verkeerde kant op. Bedenk je eens dat er die ene kerk was zoals Christus dat wil. Je bent het niet met de kerkenraad op bepaalde punten een. Ook na verschillende keren daarover praten verandert dat niet. Wel wordt Gods Woord in de gemeente verkondigd en doop en avondmaal worden volgens Gods Woord gevierd en de kerkelijke tucht wordt naar beste weten volgens God bedoeling toegepast. Natuurlijk kun je gebreken in de gemeente en bij de kerkenraad aanwijzen. Zoals die er ook bij jezelf zijn. Ook voor de kerkenraad en gemeente geldt de zwakheid zoals die in het eerste avondmaalsformulier wordt uitgesproken.  Dan moet je je afvragen of je in de situatie van die ene kerk zoals die er was je mogen afscheiden en je eigen kerk zou mogen beginnen. Wij leven in een tijd als we ontevreden zijn, het met bepaalde dingen niet eens zijn makkelijk ergens anders na toe kunnen gaan. Dat is en blijft zonde. Die hele kerkelijke verdeeldheid onder mensen die de HEERE volgens Zijn Woord willen dienen is onze schuld. Wij mogen ons niet beter voelen als anderen ook al zijn we ervan overtuigd dat we in een kerk zijn waar volgens Christus Woord in alle zwakheid en met gebreken geleefd wordt. Het is goed om ook hier het gebed van Daniël  op onszelf toe te passen: “Ik bad tot de HEERE, mijn God, en deed belijdenis en zei: Och Heere, grote en ontzagwekkende God, Die Zich houdt aan het verbond en de goedertierenheid ten aanzien van hen die Hem liefhebben en Zijn geboden in acht nemen, wij hebben gezondigd, wij hebben onrecht gedaan, wij hebben goddeloos gehandeld, wij zijn in opstand gekomen door af te wijken van Uw geboden en bepalingen. Wij hebben niet geluisterd naar Uw dienaren, de profeten, die in Uw Naam spraken tot onze koningen, onze vorsten en onze vaderen, en tot heel de bevolking van het land.” Daniel 9:4-6

Daniël sluit zich daarbij in. Menselijke gezien zou je je van een gelovige als Daniel kunnen voorstellen dat hij voor het volk zou bidden maar zelf daar toch buiten bleef want hij heeft van jongs af aan de HEERE met zijn hart gediend. Ons tot een voorbeeld. Toch sluit hij zichzelf in en belijdt samen met dat zondige en hardnekkige volk schuld.  Laten we dat ook doen als het om de kerkelijke verdeeldheid gaat en elkaar zoeken die op hetzelfde fundament staan en vandaaruit ook wil leven en het evangelie verkondigen.

 

De artikelen 27-29 hebben in de geschiedenis van onze kerken een grote rol gespeeld. Dat is bij de jongeren onder ons minder. De ouderen weten daar alles van. De vrijgemaakt gereformeerden stonden bekend op het steeds maar weer wijzen op deze artikelen. Er zijn uitgebreide discussies geweest over wat deze artikelen nu concreet betekenen.

In die discussie kwamen meerdere gedachten en theorieën naar voren. Ik ga ze nu niet noemen. Daarbij werden de namen van Abraham Kuyper en Klaas Schilder vaak genoemd. Toch ga ik in de komende zondagen dat niet doen. In de prediking ga ik het niet over mensen en hun discussies hebben. Iemand moet ook niet denken dat hier een Kuyperiaan of een Schilderiaan spreekt. Dan zou ik als dienaar van het Woord tekort doen aan Christus en Zijn Woord. Ik heb ooit een scriptie geschreven over een predikant in de Afgescheiden kerken. Ds Juch. Toen hij predikant wilde worden moest hij examen doen op de classis. Een van de vragen die hem werd gesteld was: Bent u een Voetiaan of een Coccejaan. Voetius en Coccejes waren theologen in de 17 e eeuw die in de kerk van toen op bepaalde punten verschillende gedachten hadden. Het antwoord van Jacob Juch was toen: Ik ben een Christiaan. Een volgeling van Christus. Hem wil ik volgen. Hij en Zijn Woord is mij alles.

Zo gaan wij in de komende weken heel rustig vanuit de Schrift bekijken wat in deze artikelen belijden. Om vanuit deze kennis te leven in de wereld, ook de kerkelijk wereld van 2024.

Dan zullen we juist letten op de positieve inhoud van wat we hier belijden. Om juist zelf positief Christus te volgen en dat uit te dragen. Als mensen die zichzelf niet op de borst slaan maar in diepe afhankelijkheid Christus willen volgen en deel van Zijn kerk willen zijn.

Ik verkondig jullie het evangelie van Jezus Christus onder het volgende thema:

 

WE GELOVEN DAT DE KATHOLIEKE KERK ER IS

 

  1. Christus bracht die kerk in het verleden bij elkaar
  2. Christus brengt deze kerk nu bijelkaar
  3. Christus brengt deze kerk in de toekomst bijelkaar

 

 

  1. Christus bracht die kerk in het verleden bij elkaar

 

Artikel 27 begint met de zin: “Wij geloven en belijden een katholieke of algemene kerk”.  Het woord katholiek valt op. Juist omdat we mensen die paus erkennen als hun leider door ons katholiek genoemd worden. We hebben het dan vaak over de katholieken.

Hoe zit dat? Het woord katholiek komt van een Grieks woord. Dat woord betekent dat iets overal, over heel de aarde is. Het woord katholiek laat zien dat Christus Zijn kerk van over heel de aarde en uit heel de geschiedenis bij elkaar brengt.

Het is de kerk over de hele wereld en door de hele geschiedenis heen. Wie horen er bij deze kerk? Dat zijn de echte gelovigen. Dat zijn zij die in de geschiedenis, die tijdens hun leven op Christus gericht waren, zijn of zullen zijn. Dat zijn de mensen die zichzelf verloochenen, die hun leven laten bepalen door Christus en in liefde aan hem verbonden zijn.

Dat zijn zij waarvan  we in artikel  29 dit belijden: “Zij die bij de kerk horen, zijn te kennen aan de kenmerken van de christenen, namelijk aan het geloof en hieraan dat zij, na de enige Heiland Christus aangenomen te hebben, de zonde ontvluchten en de gerechtigheid najagen, de ware God en hun naaste liefhebben, niet naar rechts of naar links afwijken en hun oude mens met zijn werken kruisigen. Dat wil echter niet zeggen dat er geen grote zwakheid meer in hen zou zijn, maar door de Geest strijden zij daar elke dag tegen, hun leven lang. Zij nemen voortdurend hun toevlucht tot het bloed, de dood, het lijden en de gehoorzaamheid van de Here Jezus, in wie zij vergeving van hun zonden hebben door het geloof in Hem.”

De gelovigen van alle tijden horen bij Christus. Dat is Zijn kerk die Hij overziet. Dat is minder dan de mensen die lid zijn van kerkverbanden die wij als echte kerken van Christus zijn want daarin zijn ook mensen die met hun hart niet echt geloven.

Het zijin er ook meer dan de leden van kerken die wij als echte kerken van Christus kennen. Om twee redenen omdat er meer echte kerken van Christus zijn dan wij als mensen kunnen zien en ook omdat er mensen zijn in kerken waar wij niet willen zijn die toch met hun hart de HEERE dienen. Bij echte gelovigen kan er op het punt van de keuze voor een kerk op aarde grote zwakheid zijn, kan er ook een gebrek aan kennis en inzicht zijn.

Christus vergadert Zijn kerk. Dat deed Hij ook in de geschiedenis. Vanaf Adam en Eva. Dat deed Hij ook toen de echte gelovigen vervolgt en verdrukt waren. In zulke tijden kan het lijken alsof de kerk bijna verdwenen is. Dat je nog met een heel clubje of bijna alleen overgebleven bent. Je kan dan moedeloos worden, je kunt zelfs gaan twijfelen of Christus echt wel regeert en echt Koning is.

Een voorbeeld in de geschiedenis is tijdens het leven van Elia:

Hij zei: Ik heb mij zeer voor de HEERE, de God van de legermachten, ingezet. De Israëlieten hebben immers Uw verbond verlaten, Uw altaren omvergehaald en Uw profeten met het zwaard gedood. Ik alleen ben overgebleven, en zij staan mij naar het leven om het mij te benemen. De HEERE zei tegen hem: Ga heen, keer terug op uw weg, naar de woestijn van Damascus. Wanneer u daar komt, moet u Hazaël zalven tot koning over Syrië. En u moet Jehu, de zoon van Nimsi, zalven tot koning over Israël. En Elisa, de zoon van Safat, uit Abel-Mehola, moet u tot profeet zalven in uw plaats. En het zal gebeuren dat Jehu zal doden wie aan het zwaard van Hazaël ontkomt, en Elisa zal doden wie aan het zwaard van Jehu ontkomt. Maar Ik zal er in Israël zevenduizend overlaten, allen die de knieën niet gebogen hebben voor de Baäl, en allen van wie de mond hem niet gekust heeft.” 1 Koningen 19:14-18

Dit na Gods werk op de Karmel.

In het boek Openbaring wijst Christus op een voorbeeld in de tijd tussen Zijn hemelvaart en Zijn terugkeer op de wolken. We vinden dat in Openbaring 11: “En wanneer zij hun getuigenis volbracht hebben, zal het beest dat uit de afgrond opkomt, oorlog met hen voeren en het zal hen overwinnen en hen doden. En hun dode lichamen zullen liggen op de straat van de grote stad, die in geestelijke zin genoemd wordt Sodom en Egypte, waar ook onze Heere werd gekruisigd. En de mensen uit de volken, stammen, talen en naties zullen hun dode lichamen drieënhalve dag zien, en zullen niet toelaten dat hun dode lichamen in het graf gelegd worden. En zij die op de aarde wonen, zullen zich over hen verblijden, en zullen feest gaan vieren en elkaar geschenken sturen, omdat deze twee profeten hen die op de aarde wonen, zo gekweld hadden. En na die drieënhalve dag kwam er een levensgeest uit God in hen en zij gingen op hun voeten staan. En grote vrees overviel hen die hen zagen. En zij hoorden een luide stem uit de hemel tegen hen zeggen: Kom hier omhoog. En zij gingen omhoog naar de hemel, in de wolk, en hun vijanden keken hen na.” Vs. 7-12

Wie horen bij de kerk die Christus als de Goede Herder bij elkaar brengt?

Wie horen er dus echt bij de kerk: de ware gelovigen. De HEERE kent deze hele kerk. De uitverkorenen van alle tijden en plaatsen. Het gaat om de kerk zoals Christus die  kent.  Wij kunnen niet overzien. Zijn werk is groter dan ons leven als kerk. Wij laten ons vergaderen door Zijn stem. Bij de kerk horen zoals Christus die kent valt niet samen met onze kerk!

Het is wel nodig en zo goed om te zien hoe Christus Zijn kerk ook nu bij elkaar brengt. We letten daarop in het tweede punt

 

  1. Christus brengt Zijn kerk nu bij elkaar

 

 De kerk is maar niet een zaak van het verleden. Gelukkig niet. Christus is de Koning die ook vandaag een volk heeft waarover Hij regeert. Hij regeert over alles en iedereen. Maar nooit bestaat de hele wereldbevolking uit ongelovigen. Altijd zijn er mensen die Christus persoonlijk en samen in liefde als hun Koning erkennen. Mensen die leven van de genade die Hij voor zondaren verdiend heeft. In zondag 21 belijden we dat ook. Daar komt zo heel mooi uit dat Christus dat doet. Hij handelt ook vandaag. Luister maar: “Wat gelooft u van de heilige, algemene, christelijke kerk?

Antwoord: Dat de Zoon van God uit het hele menselijke geslacht Zich een gemeente, die tot het eeuwige leven uitverkoren is, van het begin van de wereld tot aan het einde vergadert, beschermt en onderhoudt. Hij doet dit door zijn Geest en Woord in eenheid van het ware geloof.
En ik geloof dat ik van deze gemeente een levend lid ben en eeuwig zal blijven.”

Het is goed om deze dingen goed te bedenken in en tijd waarin in ons werelddeel het erop lijkt dat de kerk al kleiner en kleiner wordt. Het lijkt er soms op dat de kerk een verschijnsel in de geschiedenis was die tot grote hoogte en veel macht is gekomen maar die nu stervende is.   Mensen ervaren het vaak alsof de kerk nog iets is waar je bijna alleen maar grijze en kale hoofden ziet en dat er over 50 jaar bijna niets meer van over zal zijn. Is God dan dood? Is de Here4 Jezus dan toch niet uit de dood opgestaan?

Was en is de kerk dan toch niet een cultuurinstelling voor een bepaalde tijd die niet meer bij onze tijd past. Was de kerk dan toch iets menselijks dat wel moet vergaan? Je kunt ook heel erg inzitten over je kinderen en kleinkinderen. Over vrienden. Is het niet zo dat ze wel tot ongeloof gedoemd zijn omdat het in deze tijd zo moeilijk is om te geloven. Omdat de samenleving zo anders leeft en denkt en er daardoor een soort grote verleiding en vervolging op ons afkomt.

Laten we als we daarover nadenken toch nog even teruggaan naar de tijd van de Bijbel. Als we de Bijbel eerlijk lezen zien we vooral in het Oude Testament steeds weer de afval in de kerk. Hoe vaak is het niet dat na een tijd van verlossing door de HEERE, na een tijd van reformatie er weer de afval is en de HEERE Zijn profeten stuurt, Zijn straffen stuurt, klopt op het hart van het volk om terug te keren naar Hem. Tot in ballingschap toe.

Wij leren hiervan dat afval van de HEERE ons in het bloed zit als mensen. Dat wij ons niet door Christus laten vergaderen tot Zijn volk is niet vreemd. We moeten daarbij ook bedenken dat het uiterlijk allemaal heel mooi voor elkaar kan zijn. De tempel staat er nog en we roepen om onszelf gerust te stellen: “De tempel van de HEERE, de tempel van de HEERE is hier.” Alles lijkt in orde. Alles gaat nog volgens de regels maar in het hart is er niet de liefde voor de HEERE. We denken vanuit de regels maar niet vanuit de verbondenheid aan de HEERE en Zijn Woord.  Dan wordt kerk-zijn een soort uiterlijke huls die op een moment uit elkaar spat en de afval veel harder gaat dan je ooit had kunnen denken.

Dan is er een ding nodig en dat is bekering met het hart. Leven in eerbied, in vrees voor de HEERE. Dan elkaar zoeken om samen weer volk van God te zijn. Dan is niet de geschiedenis, wel de geschiedenis van Gods spreken en handelen, maar niet onze geschiedenis beslissend. Dan gaat het om het samen leven met Christus volgens Zijn Woord nu en in de toekomst. Want hoe brengt Christus Zijn volk bij elkaar: “Door Zijn geest en Woord in de eenheid van het ware geloof” We hebben al beleden in artikel 7 dat daarbij niet beslissend zijn: “Men mag ook geen geschriften van mensen, hoe heilig de schrijvers ook geweest zijn, op één lijn stellen met de goddelijke Schriften, ook de gewoonte niet met Gods waarheid - want de waarheid gaat boven alles -, evenmin het grote aantal, de ouderdom, de ononderbroken voortgang in de tijden of de opvolging van personen, of de concilies, decreten of besluiten. Want alle mensen zijn uit zichzelf leugenaars (Ps. 116 : 11) en ijdeler dan de ijdelheid zelf. Daarom verwerpen wij uit de grond van ons hart alles wat met deze onfeilbare regel niet overeenkomt.”

Ik noem twee dingen die voor het kerk-zijn van nu en morgen zo belangrijk zijn:

  1. Ons vertrouwen stellen op Christus. Ook in een tijd van afval. Hij kan en wil ons geven om trouw te zijn aan hem en Zijn Woord. Ook in een tijd waarin de afval zo groot is. Samen en persoonlijk ook bidden dat Christus mensen en een samenleving terug wil brengen naar Hem. Laten we niet moedeloos worden maar blijven bidden en vertrouwen op Christus. Ook het wonder zien dat jij vandaag met Christus verbonden bent en dat niet aan jezelf te danken hebt.
  2. Zelf trouw in liefde blijven aan Christus. Aan wat de HEERE ons zuiver door de Geest zegt in de Bijbel. En juist ook uitzien naar anderen en ook andere kerken die echt in liefde en trouw volgens Gods Woord leven. Ieder die zo leeft hoort bij Christus kerk. Dat geldt ook voor de toekomst.

 

  1. Christus brengt deze kerk in de toekomst bijelkaar

 

Wanneer het om de kerk van Christus gaat is het zo belangrijk om te letten op wat de Here Jezus tegen Petrus zegt. Laten we eens samen kijken in Mattheus 16: “Hij zei tegen hen: Maar u, wie zegt u dat Ik ben? Simon Petrus antwoordde en zei: U bent de Christus, de Zoon van de levende God.

En Jezus antwoordde en zei tegen hem: Zalig bent u, Simon Barjona, want vlees en bloed hebben u dat niet geopenbaard, maar Mijn Vader, Die in de hemelen is. En Ik zeg u ook dat u Petrus bent, en op deze petra zal Ik Mijn gemeente bouwen, en de poorten van de hel zullen haar niet overweldigen.

En Ik zal u de sleutels van het Koninkrijk der hemelen geven; en wat u bindt op de aarde, zal in de hemelen gebonden zijn; en wat u ontbindt op de aarde, zal in de hemelen ontbonden zijn.” Vs. 15-19

 

“Van toen aan begon Jezus Zijn discipelen te laten zien dat Hij naar Jeruzalem moest gaan en veel zou moeten lijden van de kant van de oudsten en de overpriesters en de schriftgeleerden, en dat Hij gedood zou worden en op de derde dag zou worden opgewekt. En Petrus nam Hem apart en begon Hem te bestraffen; hij zei: God zij U genadig, Heere, dit zal beslist niet met U gebeuren! Maar Hij keerde Zich om en zei tegen Petrus: Ga weg achter Mij, satan! U bent een struikelblok voor Mij, want u bedenkt niet de dingen van God, maar die van de mensen.” Vs. 21-23

 

Samen staan in het ene geloof, samen sterk in Christus zijn we veilig voor de duivel en de kracht van de hel. In Christus een en altijd toekomst.

 

AMEN

 

ORDE VAN DIENST

 

Votum

Vrede/Zegengroet

Psalm 122:1

Lezing van Gods wet

Tekst: Psalm 125:1-3

Psalm 16:1,2,3

Gebed

Schriftlezing: 1 Timotheus 3:13-4:4

Psalm 89:5,6,7

Tekst: Artikel 28 van de NGB

Verkondiging van het evangelie

Gezang 31

Dankgebed

Collecte

Psalm 119:22,24

Zegen

 

Geliefde gemeente van onze here jezus Christus, broeders en zusters, jongens en meisjes

 

De katholieke kerk van de Here Jezus. De kerk die zich inspant om juist Christus zichtbaar te volgen op deze wereld. Geloven is niet iets dat achter de voordeur thuishoort en niet buien open een eerlijk. Het gaat er om we persoonlijk en samen getuigen van Christus zijn. Zoals we dat o.s. lezen in 1 Timotheüs 3:15,16: “Maar voor het geval dat ik langer wegblijf, weet u nu hoe men zich moet gedragen in het huis van God, dat is de gemeente van de levende God, zuil en fundament van de waarheid. En buiten alle twijfel, groot is het geheimenis van de godsvrucht: God is geopenbaard in het vlees, is gerechtvaardigd in de Geest, is verschenen aan de engelen, is gepredikt onder de heidenen, is geloofd in de wereld, is opgenomen in heerlijkheid.”

Het huis van go0d is Zijn gemeente die gebouwd is op de waarheid, op Christus. De gemeente is ook zuil van de waarheid. Dat betekent dat je op die zuil ziet wat de gemeente uitdraagt. Het blijft niet onder ons. Het moet juist midden in de wereld op de aanplakzuil te zien zijn. Het evangelie zoals je dat in vers 16 leest.

De kerk is niet onzichtbaar. In de geschiedenis waren er de zogenaamde Nicodemieten. Die naam was afgeleid van Nicodemus die in de nacht naar de Here Jezus ging. Hij wou niet dat mensen zagen dat hij de Here jezus als Leraar opzocht. Zo waren er in de tijd van de Reformatie mensen in de Roomse kerk die bang waren om te moeten vluchten, die bang waren hun werk te verliezen. Die bang waren door familie en en bekenden met de nek aangekeken te worden. Die hun kerkkeuze niet van Christus maar van mensen af lieten hangen. Je kon ook in de Roomse kerk blijven en dan anders geloven. Je kon zeg maar gereformeerd zijn binnen de Roomse kerk. Zonder dat iemand het wist. Als de Here jezus maar wist wat en hoe je geloofde. Dit is niet de weg die Christus wijst. Zo wil Hij het niet. Hij wil dat waar het maar enigszins kan we openlijk Zijn getuigen zijn. Juist ook samen als gemeente van Hem. Denk maar eens aan de volgende woorden van de Here Jezus zelf:

Markus 3: “Nu kwamen dan Zijn broers en Zijn moeder; en terwijl zij buiten stonden, stuurden zij iemand naar Hem toe om Hem te roepen. En de menigte zat om Hem heen; en ze zeiden tegen Hem: Zie, Uw moeder en Uw broers daarbuiten zoeken U. En Hij antwoordde hun en zei: Wie is Mijn moeder, of wie zijn Mijn broers? En terwijl Hij rondom Zich keek naar hen die om Hem heen zaten, zei Hij: Zie, Mijn moeder en Mijn broeders; want wie de wil van God doet, die is Mijn broeder en Mijn zuster en Mijn moeder." Vs 31-35

Mattheus 10: “Ieder dan die Mij belijden zal voor de mensen, die zal Ik ook belijden voor Mijn Vader, Die in de hemelen is. Maar wie Mij verloochenen zal voor de mensen, die zal Ik ook verloochenen voor Mijn Vader, Die in de hemelen is.”vs 32-33. Gelovig zijn, samen kerk van Christus zijn is iets om zo openlijk als mogelijk uit te leven. In tijden van vervolging kan het nodig zijn om in het geheim samen te komen en in het geheim te getuigen van Christus. Maar het mag nooit een levenshouding worden waarbij geloven bij het verborgen deel van je leven zou horen. De Here vraagt voor ons de openlijke keuze voor Christus en Zijn gemeente.

Ik verkondig jullie het evangelie vanuit Artikel 28 NGB onder het volgende thema;

 

CHRISTUS ROEPT ONS OP OM ONS BIJ ZIJN KERK TE VOEGEN

 

  1. Niet op jezelf blijven
  2. Wel actief deel zijn van Christus kerk
  3. Niet blijven waar Christus Woord niet regeert

 

  1. Niet op jezelf blijven

 

 In onze tijd hoor je geregeld dat het niet om de kerk gaat maar om Christus. De kerk is niet belangrijk maar dat je zelf in Christus gelooft. Daarbij komt vaak ook dat mensen op hun eigen manier willen geloven. Er moeten geen mensen om hen heen zijn die jou corrigeren. Die je met liefde uit de Bijbel vertellen dat jij op bepaalde punten dingen zegt en doet die toch niet met God eigen Woord kloppen. Het is wel zaak dat als wij iemand op iets dat niet klopt dat met liefde doen. Dan gaat het ook over de manier waarop je doet. Dan kun je niet heel onvriendelijk en aanvallend dit ter sprake brengen en dan zeggen: jamaar ik deed het uit liefde. Heel duidelijk si de Geest daarin in Galaten 6: “Broeders, ook als iemand onverhoeds tot enige overtreding komt, moet u die geestelijk bent, zo iemand weer terechtbrengen, in een geest van zachtmoedigheid. Houd intussen uzelf in het oog, opdat ook u niet in verzoeking komt. Draag elkaars lasten, en vervul zo de wet van Christus.” Vs. 1,2

Dit laat ook zien dat we elkaar nodig hebben! Christus wil in Zijn wijsheid dat we niet op onszelf geloven. Dan gaat het zo snel mis. Dan denken we te veel van onszelf en te weinig van de wijsheid die erin ligt dat Christus Gods volk bij elkaar wil brengen. We zien dit o.a. als je erop zou letten hoe vaak het woord elkaar in het Nieuwe Testament  door de Heilige Geest gebruikt wordt.  Meer dan 100 keer! We hebben vanuit het bij elkaar brengen van Christus kerk elkaar vanuit liefde en gehoorzaamheid aan de HEERE zo nodig. We worden door Christus geroepen om bij elkaar te komen, bij  elkaar te blijven, met elkaar in liefde te leven en zo elkaar op te bouwen in geloof vanuit Gods liefde. Ik geef 5 voorbeelden van hoe Christus ons roept om niet op onszelf te blijven maar juist er voor elkaar te zijn:

  1. “Een nieuw gebod geef Ik u, namelijkdat u elkaar liefhebt; zoals Ik u liefgehad heb, moet u ook elkaar liefhebben. Hierdoor zullen allen inzien dat u Mijn discipelen bent: als u liefde onder elkaar hebt.” Joh 13:34,35 De liefde van God en daardoor de liefde voor elkaar is het wat een leven van Gods kind en van de kerk draagt. Toch blijft dat nooit iets dat vaag is. Dat wordt concreet in de manier waarop we elkaar hebben om te gaan. Ik geef daarvan 4 voorbeelden.
  2. “En wij vragen u, broeders, hen te erkennen die onder u arbeiden, u leidinggeven in de Heere en u terechtwijzen, en hen uitermate hoog te achten in liefde, om hun werk. Leef in vrede met elkaar.”1 Tes 5:12,13
  3. “Bemoedig elkaar daarom, en bouw de één de ander op, zoals u trouwens al doet.” 1 Tes 5:11
  4. “Nu ben ik ervan overtuigd, mijn broeders – ook ikzelf met het oog op u – dat u zelf ook vol bent van goedheid, vervuld met alle kennis, in staat ook elkaar terecht te wijzen. Rom 15:14
  5. “Laat alle bitterheid, woede, toorn, geschreeuw en laster van u weggenomen worden, met alle slechtheid, maar wees ten opzichte van elkaar vriendelijk enbarmhartig, en vergeef elkaar, zoals ook God in Christus u vergeven heeft.”

De Geest legt dus veel nadruk op het elkaar. We hebben vanuit Gods liefde elkaar nodig. De HEERE wil dat we een volk zijn en niet op onszelf blijven staan. Daarvoor zijn wij van onszelf te zwak en de Geest wil dat we er voor elkaar zijn in geloof en ons daaraan niet onttrekken.

Niemand is te groot of te onbelangrijk om niet bij Christus kerk te horen. We worden allemaal opgeroepen om echt deel van Christus kerk op aarde te zijn. Dus geen Nicodemieten. Dus ook niet je afzijdig houden omdat je ooit een slechte ervaring met mensen in de kerk hebt gehad. Niet op mensen letten maar op Christus, op de Here God! Het gaat in de kerk niet om mensen, al zijn we wel geroepen om in de kerk juist die liefde van God zo uit te leven dat de mensen ook buiten de kerk jaloers worden op de omgang met elkaar in de kerk!  Het gaat niet om mensen want als we op de mensen zouden letten, en sluit jezelf daarbij in, dan blijf je aan het einde van je leven alleen over. Ken ook jezelf in je eigen tekorten en problemen in de omgang met de ander!

De HEERE roept ons om samen deel van Christus kerk op aarde te zijn. Daarop wordt heel indringend aangedrongen als we dit in artikel 28 belijden: “In deze vergadering komen immers bijeen degenen die behouden worden, en buiten haar is er geen heil.”

Vooral die laatste woorden roepen altijd weer vragen op. Deze woorden zijn ook wel uitgelegd in de geschiedenis alsof mensen buiten de kerk die wij als de ware kerk zien niemand of bijna niemand gered zou worden. Dat de hemel voor deze mensen gesloten zou zijn omdat ze geen lid zijn van de kerk die wij als echte kerk van Christus zien. Dit is een onmogelijke uitleg. Dit is in feite sektarisch. We moeten bedenken dat we in artikel op grond van Gods eigen Woord beleden hebben dat elke gelovige, dat ieder mens in de geschiedenis die met zijn of haar hart aan Christus zoals die zich in de Bijbel laat zien in liefde verbonden is bij Christus kerk hoort. Wij overzien de kerk niet maar dat doet Christus wel. Het is van belang om te zien dat je juist op aarde juist ook bij de kerk moet Zijn waar Christus Woord klinkt. Waar het echte evangelie vanuit Gods in en in betrouwbare Woord klinkt om mensen juist aan de HEERE als de Drieenige God te verbinden. Wie op zichzelf blijft, brengt zichzelf in gevaar. Wie onder een prediking blijft zitten waar het evangelie niet meer verkondigd wordt volgens Gods eigen Woord brengt zichzelf in gevaar. Want juist in de kerk waar dat echte evangelie tot je komt, komt het heil naar je toe. Als je ergens anders bent en blijft wordt er aan je getrokken om dat heil los te laten. Dus wat is het belangrijk, wat is het levensbelangrijk om daar te zijn waar het Woord echt heerst en niet vermengd wordt met de cultuur en de geest van onze eigen tijd. In de kerk waar de Christus van de Schriften verkondigd wordt, waar ons de weg van Gods onfeilbare Woord ons gewezen wordt daar komt het heil naar je toe. Daarbuiten is het niet te vinden.

Hier staat niet dat iemand die in onze ogen in een verkeerde kerk zit dus verloren gaat! Een van de mensen die in onze geschiedenis als kerken een belangrijke plaats heeft ingenomen, bracht dat zo onder woorden: “Daarom kan ook in art. 27 gezegd worden, dat deze door God gedurende al de eeuwen tot het eind der geschiedenis doorgezette vergaderingsarbeid ALLE gelovigen bijeenbrengt. Men werpe niet tegen, dat er toch velen zijn, die een tijdlang zich van alle kerkelijke samenkomst hier op aarde onthouden, of dwalen, of zich verlopen in allerlei secte, of zelfs nog in den greep der valse kerk besloten zijn. Want als ze sterven haalt God ze toch thuis? Als hoeren en tollenaren kunnen voorgaan, dan kúnnen ook mensen, die met de normen van het vierde gebod veelszins op gespannen voet stonden, anderen voorgaan. De vergadering der kerk gaat niet buiten de aarde en de tijdelijke samenleving hierbeneden om, maar gaat daar ook niet in op. De Catechismus zegt, dat wie geloven terstond na hun dood tot Christus hun Hoofd worden opgenomen. Is dat soms niet kerkvergadering? De sterfbedden van Gods kinderen, ook van de ‘stoute’ kinderen (men vergunne ons de eigenaardige zegswijze) zijn onfeilbare goddelijke kerkvergaderingsacten; in één moment komt dan ineens álles terecht; ook het gaan wonen onder het kerkdak.

De overledenen hebben vóór hun sterven misschien veel en hinderlijk tegengestribbeld; zij zijn ook door ontzaglijk veel misverstand en zondige leer misleid, hun participatie in en hun relatie tot Gods universelen kerkbouw was hier beneden - gelijk in alles - ook maar een klein beginsel der toch vereiste gehoorzaamheid. Maar ze komen thuis: God houdt Zijn ‘servandi’ (geredden RV) in het oog en brengt ze in den groten hoop, hierboven van fout en zonde verlost. Zij zijn dan ook door den Geest Gods geheiligd en verzegeld (art. 27).”

Christus vergadert Zijn kerk en roept ons op om daar te Zijn waar we Zijn stem horen. De stem van de Goede Herder. Wat hebben we dat samen nodig in de wereld van vandaag. Dan gaat het er niet alleen om dat je daar lid bent maar dat je er bent als iemand die samen met de anderen actief is in dienst van Christus. Dus een levend lid. Daarover nu verder in het tweede punt:

 

  1. Wel actief deel zijn van Christus’ kerk

 

 Wat betekent het nu om juist daar te zijn waar de stem van Christus naar je toe komt. Wat betekent voor ons dan kerk-zijn. Dat is niet alleen dat ik er op zondag ben. Twee keer als het maar enigszins kan. Juist die stem van Christus, het echte evangelie heeft dan ook invloed op ons leven samen in de kerk. In ons artikel worden daarvan enkele dingen genoemd. We gaan die bij langs.

Dit wordt gedaan vanuit de eenheid. De Vader, de Zoon en de Heilige Geest zijn een. Er is de ene God. Hij wil ook dat Zijn volk eenheid uitstraalt. Dat is niet hetzelfde als eenvormigheid. Vanuit de rijkdom van vele vormen, culturen, huidskleuren en volken wil de eenheid. Dat we samen dezelfde God dienen volgens Zijn duidelijke woorden een aanwijzingen. Dan zijn we zelfs een met mensen die uit andere volken zijn en ook een andere taal spreken. Over die eenheid lezen we o.a. in Efeze 2: “Bedenk daarom dat u die voorheen heidenen was in het vlees en die onbesnedenen genoemd werd door hen die genoemd worden besnijdenis in het vlees, die met de hand gebeurt, dat u in die tijd zonder Christus was, vervreemd van het burgerschap van Israël en vreemdelingen wat betreft de verbonden van de belofte. U had geen hoop en was zonder God in de wereld. Maar nu, in Christus Jezus, bent u, die voorheen veraf was, door het bloed van Christus dichtbij gekomen. Want Hij is onze vrede, Die beiden één gemaakt heeft. En door de tussenmuur, die scheiding maakte, af te breken, heeft Hij de vijandschap in Zijn vlees tenietgedaan, namelijk de wet van de geboden, die uit bepalingen bestond, opdat Hij die twee in Zichzelf tot één nieuwe mens zou scheppen en zo vrede zou maken, en opdat Hij die beiden in één lichaam met God zou verzoenen door het kruis, waaraan Hij de vijandschap gedood heeft.” Vs 11-16

Het gaat erom dat we daar samen zijn waar we echt door Christus volgens Zijn Woord geleerd worden. Dat is de manier waarop de eenheid van de kerk bewaard wordt. Die wordt niet bewaard door eenvormigheid. Dat kan een heel bedrieglijke uiterlijke eenheid zijn. Het gaat erom dat we met ons hart samen door de Geest ons vanuit Gods Woord laten leren. Als het goed is komt het onderwijs in de kerk vanuit Gods Woord en binden we elkaar aan het Woord. Niet minder en ook niet meer. Dat betekent ook dat we de verkeerde leer buiten de deur willen houden en zetten. Steeds weer lezen over het verwerpen van de dwaalleer en de dwaalleraren om een in Christus te worden, te zijn en te zullen blijven. Ik geef 2 voorbeelden uit het Nieuwe Testament en wat in het verlangde daarvan in onze kerkorde een plaats gekregen heeft.

Galaten 1: “Ik verwonder mij erover dat u zich zo snel afwendt van Hem Die u in de genade van Christus geroepen heeft, naar een ander evangelie,

7terwijl er geen ander is; al zijn er ook sommigen die u in verwarring brengen en het Evangelie van Christus willen verdraaien. Maar zelfs als wij, of een engel uit de hemel, u een evangelie zouden verkondigen, anders dan wat wij u verkondigd hebben, die zij vervloekt. 9Zoals wij al eerder gezegd hebben, zo zeg ik ook nu weer: Als iemand u een evangelie verkondigt anders dan wat u ontvangen hebt, die zij vervloekt.” Vs 6-9

2 Johannes 9,10: “Want er zijn veel misleiders in de wereld gekomen, die niet belijden dat Jezus Christus in het vlees gekomen is. Dat is de misleider en de antichrist. Let op uzelf, opdat wij niet verliezen waarvoor wij gewerkt hebben, maar een vol loon mogen ontvangen. Ieder die overtreedt en niet blijft in de leer van Christus, die heeft God niet; wie in de leer van Christus blijft, die heeft zowel de Vader als de Zoon.” Vs 7-9

Artikel 55: “Voor het weren van valse leer en dwaling, die via lectuur en andere communicatiemiddelen het leven van de gemeente bedreigen, moeten de predikanten en de ouderlingen onderrichten, weerleggen, waarschuwen en vermanen, zowel in de prediking als bij het catechetisch onderwijs en het huisbezoek.”

Juist vanuit die eenheid, die verbondenheid aan Christus betekent het dat we het zachte juk van Christus op ons nemen. Dat betekent dat we ons laten leiden door Christus! Niet door mensen, niet door menselijke idolen en ideeën maar door Christus. We willen Hem in leer en leven volgen als onze Heer. Dan wil je er juist zijn tot opbouw van de gemeente. Ook dat is een reden om niet op jezelf te blijven. Ieder van ons heeft dingen gekregen van God die we ook in dienst van de mensen om ons heen hebben te gebruiken. Jij en ik hebben gaven van anderen nodig om ons te helpen in het leven. In het leven met God.  We zijn er niet voor onszelf op de wereld. We zijn er niet alleen om te bidden en zelf in ons eigen hoekje meer kennis van God te krijgen. We zijn er ook om juist elkaar te dienen. Ook in een gemeente waar we ons niet zo thuis voelen, ook voor mensen die ons niet zo liggen. De HEERE roept ons om op de plaats waar Hij ons een plek gegeven heeft er voor de anderen te zijn. Om elkaar op te bouwen in dat heilige, kostbare geloof in Christus. Wie bij Christus lichaam hoort, wil ook zijn of haar plaats er innemen. Ook als je dat moeilijk vindt met deze mensen. Christus nam Zijn plaats aan het kruis in, Hij diende tot het uiterst voor rot mensen die wij van onszelf zijn. Hij verliet het kruis niet omdat wij van onszelf niet zo goed een aardig zijn!

Juist bij Christus vinden we de eenheid en vinden we de eenheid en liefde voor elkaar in Christus’ kerk. Juist om Christus’ kerk te zijn is er ook de roeping om je af te scheiden van wie niet bij Christus ’kerk horen. We letten daarop in de derde plaats.

 

  1. Niet blijven waar Christus’ Woord niet regeert

 

Wij zijn als gelovigen zwak en gebrekkig. We zijn ook als kerk zwak en gebrekkig. Het is niet dat we zomaar uit een kerk kunnen weglopen omdat wij het met bepaalde dingen niet eens zijn. Omdat wij de mensen in die gemeente niet zo leuk vinden. Het is niet zo dat we artikel 28 een soort afscheidingsbeginsel belijden. Dat we als we echt gelovigen zijn toch wel eens een afscheiding hebben moeten meegemaakt waarbij wij de goede keuze hebben gemaakt.

Het moet dan werkelijk om Christus gaan! Dat zie je als je in gedachten naar Golgotha gaat. Juist daar zie je waar de echte scheiding plaatsvindt. In je eigen hart en ook als het om de kerk gaat. Wie op Golgotha met Christus spot, wie Hem niet volgt als de Redder die op de derde dag opstaat uit de dood, wie niet door de Geest geleerd wil worden door Gods eigen Woord, wie Christus niet als de Verzoener voor eigen zonden vastgrijpt. De ‘kerk’ die niet vraagt van de predikers om Christus te verkondigen als de Zoon van God, als de Verlosser voor onze zonden, als de Zoon die mens geworden is en echt uit de maagd Maria geboren is. De kerk die niet actief leert dat we Christus als Heer in ons hele leven hebben te volgen en gehoorzamen is een kerk die gevaarlijk voor ons is. Die ons op het verkeerde spoor driegt te brengen. Het is een ‘kerk’ die door de duivel als een valse profeet gebruikt wordt.  Dan wordt die ‘kerk’ voor ons een gevaar omdat daar het echte heil niet meer verkondigd wordt.

Juist dan moet er zijn het terugroepen naar de HEERE en Zijn Woord. De roeping blijft om in alle omstandigheden je bij de kerk te voegen waar de stem van Christus als de beslissende stem klinkt. Niet als een van de mogelijkheden maar als de enige waarheid die je de goede weg wijst.

Dwaalleer en dwaalleraren afwijzen en er bij weg gaan. Maar ook nooit scheiding maken als het niet echt om Christus en Zijn Woord gaat. Nooit om personen moeilijkheid maken en uit elkaar gaan. De Geest zegt ons dat als we dat doen scheurmakers zijn en schuldig tegenover God staan. Luister maar naar wat we in 1 Korinthe 1 lezen: “Maar ik roep u ertoe op, broeders, door de Naam van onze Heere Jezus Christus, dat u allen eensgezind bent in uw spreken, en dat er onder u geen scheuringen zijn, maar dat u hecht aaneengesmeed bent, één van denken en één van gevoelen. Want mij is over u bekendgemaakt, mijn broeders, door de huisgenoten van Chloë, dat er ruzies onder u zijn. Ik bedoel dit, dat ieder van u zegt: Ik ben van Paulus, ík van Apollos, ík van Kefas, en ík van Christus. Is Christus verdeeld? Is Paulus soms voor u gekruisigd? Of bent u in de naam van Paulus gedoopt?” vs

Laten we echt kerk van Christus zijn en blijven door bij Christus en Zijn Woord te blijven. Dan kunnen we ook in de kerk lijden en ons onrechtvaardig behandeld voelen maar dan strekken we samen onze harten uit naar Christus om in Hem samen vrede te vinden.

Dan brengen we offers maar nooit zo’n offer als Christus voor jou moest brengen. Dan vinden we ondanks zoveel tekort bij onszelf en bij de broeders en zuster om ons heen de eenheid en vrede in Christus en Zijn Woord.

Zoeken we dan de kerk waar we samen zijn met leuke mensen. Is dat voor ons dan uiteindelijk beslissend. Dan moet je weer aan de Here Jezus denken aan het kruis. Heeft Hij geleden voor leuke mensen? Mensen die leuk waren voor Hem? Als dat zo was zou niemand van ons gered zijn. Hij leed daar voor rotmensen zals jij en ik zijn! Hij leed voor zondaren. Zouden wij dan een kerk van voor ons leuke mensen zoeken. Nee toch! Jij bent toch niet meer dan jouw Heiland.

 

AMEN

 

ORDE VAN DIENST

 

Votum

Vrede/Zegengroet

Psalm 122:1,2

Lezing van Gods wet

Psalm 139:1,7

Schriftlezing: Deuteronomium 6

                        Galaten 1:1-17                 

Psalm 103:5,6,7,9

Bediening van die Heilige Doop   Mirre de Graaf

                                                           Laure Kreun  

Psalm 105:3,5

Tekst: Artikel 29

Verkondiging van het evangelie

Gezang 32:1,2

Dankgebed

Collecte

Psalm 133

Zegen

 

 

Geliefde gemeente van onze Here Jezus Christus, broeders en zusters, jongens en meisjes

 

Twee baby’s gedoopt. Een prachtig moment voor ons als gemeente en vooral ook voor de ouders. Wat is het goed om te zien hoe de HEERE naar je eigen kind is toegekomen. Hoe de HEERE zichtbaar in de doop duidelijk maakt dat Hij met Zijn belofte naar dit kindje gekomen is. Wat is dat ook voor de ouders en voor ons als gemeente belangrijk.

Juist de doop, juist het opvoeden van onze kinderen heeft alles met wat we in artikel 29 van de NGB belijden te maken.

We gaan het dan ook juist op een positieven manier over wat we hier belijden hebben. Er klinkt in dit artikel zo’n geweldige rijkdom van de HERE en daarmee het evangelie door. Juist ook in een tijd dat er zoveel kerken zijn.  Dat er juist over de kerk zoveel verwarring bestaat. Waarom is het nodig om echt een keuze te maken? Waarom kunnen we niet gewoon op ons gevoel iets op dit punt doen. Waarom is het niet mogelijk om je kind ergens te laten dopen en eigenlijk verder niet veel bij een kerk betrokken te zijn?

Nog even een opmerking over de tijd waarin artikel 29 opgeschreven is.  Dat was een tijd dat er voor de mensen in de steden en de dorpen veel minder kerken waren. Er was vaak de gereformeerde kerk, een plek waar mensen die bij rooms-katholieken hoorden samenkwamen. Dan was er op meerdere plaatsen, vooral in Noord-Holland en Friesland, nog een plaats waar de doopsgezinden samenkwamen.

In die situatie is vanuit Gods Woord artikel 29 geschreven. Met daarin een heel open houding. De open houding dat niet de naam van eigen kerk genoemd wordt en dan gezegd: en wij zijn het. Nee, juist niet. Het wordt zo onder woorden gebracht dat je leert vanuit Gods Woord, van wat de Goede Herder zegt de goede  keuze kunt maken. In art 27 hebben we beleden dat alle gelovigen uit de hele geschiedenis bij de kerk van Christus horen. Hij overziet alles, wij niet. In artikel 28 is beleden dat dit er ook om vraagt om samen kerk te zijn. Geloven is, maar niet dat ik zelf geloof en niets met anderen te maken heb. Christus wil dat Zijn volk bij elkaar komt. Op Zijn stem en volgens Zijn stem. Daarin vraagt de HEERE van ons ook gehoorzaamheid. Dan komt art 29 dat niet zegt: je moet dus bij de kerk met die naam zijn. Nee, vanuit Gods Woord wordt ons duidelijk gemaakt waaraan je de gemeente herkent die gemeente van Christus is. Dat is zo belangrijk voor je leven en voor de opvoeding van je kinderen!  Wees deel van zo’n kerk met haar ambtsdragers (art 30-32). Juist om je leven met de HEERE. We letten hierop als ik jullie  het evangelie van Jezus Christus onder het volgende thema verkondig:

 

DE WARE KERK IS DE KERK WAAR CHRISTUS ONS VOOR OGEN STAAT

 

  1. In de prediking
  2. In doop en avondmaal
  3. In de tucht

 

  1. In de prediking

 

 We krijgen heel vaak in onze tijd te maken met de overtuiging dat het niet belangrijk is bij wat voor kerk je hoort. Het gaat om Jezus en niet om de kerk. Het gaat om mijn geloof en niet wat een kerk daarover zegt. Het klinkt in onze tijd heel goed en het heeft ook zeker aantrekkingskracht. Je voelt het misschien zelf ook in je eigen hart. In je eigen leven.

Toch is die eerste lange zin van artikel ook in onze tijd belangrijk. Niet en nooit om je eigen kerk boven alles uit te laten steken, maar wel omdat het hier echt om je leven voor God gaat. Eerst even die eerste lange zin: “Wij geloven dat men nauwgezet en met grote zorgvuldigheid, vanuit Gods Woord, behoort te onderscheiden welke de ware kerk is, omdat alle sekten die er tegenwoordig in de wereld zijn, zich ten onrechte kerk noemen.”

Hier wordt heel duidelijk gemaakt dat je niet alles wat zich kerk noemt op gelijke hoogte stelt. Je gaat kijken, onderzoeken wat er in die kerk geleerd wordt. Is wat hier geleerd en uitgedragen wordt echt de stem van Christus volgens Gods onfeilbare Woord? Dat het dit onderzoeken niet overdreven is, maar dat dit er juist goed is, lees je steeds weer in de Bijbel. Ik geef twee voorbeelden:

Handelingen 17: “En meteen stuurden de broeders Paulus en Silas 's nachts weg naar Berea. Die gingen, toen zij daar gekomen waren, naar de synagoge van de Joden. En dezen waren edeler van gezindheid dan die in Thessalonica, want zij ontvingen het Woord met grote bereidwilligheid en onderzochten dagelijks de Schriften om te zien of die dingen zo waren. Velen dan van hen geloofden, en van de aanzienlijke Griekse vrouwen en mannen niet weinigen.” vs 10-12

Juist het toetsen aan Gods Woord is altijd weer nodig. 

In het volgende gedeelte zie je hoe juist de ambtsdragers de gemeente hebben toe te rusten om niet te dwalen maar juist volgens de waarheid te denken, te voelen, te spreken en te handelen. Een kerk waar de ambtsdragers een andere leiding geven, kan geen kerk van Christus ziijn, 

Efeze 4: “En Hij heeft sommigen gegeven als apostelen, anderen als profeten, weer anderen als evangelisten en nog weer anderen als herders en leraars, om de heiligen toe te rusten, tot het werk van dienstbetoon, tot opbouw van het lichaam van Christus, totdat wij allen komen tot de eenheid van het geloof en van de kennis van de Zoon van God, tot een volwassen man, tot de maat van de grootte van de volheid van Christus, opdat wij geen jonge kinderen meer zouden zijn, heen en weer geslingerd door de golven en meegesleurd door elke wind van leer, door het bedrog van de mensen om op listige wijze tot dwaling te verleiden, maar dat wij, door ons in liefde aan de waarheid te houden, in alles toe zouden groeien naar Hem Die het Hoofd is, namelijk Christus.” vs. 11-15

Dit heeft ook alles met de opvoeding van je kinderen te maken! Hoor maar:

Deuteronomium 6: “Luister, Israël! De HEERE, onze God, de HEERE is één! Daarom zult u de HEERE, uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw kracht. Deze woorden, die ik u heden gebied, moeten in uw hart zijn. 7U moet ze uw kinderen inprenten en erover spreken, als u in uw huis zit en als u over de weg gaat, als u neerligt en als u opstaat. U moet ze als een teken op uw hand binden en ze moeten als een voorhoofdsband tussen uw ogen zijn. U moet ze op de deurposten van uw huis en op uw poorten schrijven.” vs 4-9

 

Een kerk waarin niet vastgehouden wordt aan Gods Woord zoals de HEERE zelf dit Woord gegeven heeft, is een gevaar voor mensen die er zijn. Ze zijn een gevaar voor de jongelui, voor de kinderen. Voor een echt leven met de HEERE. Om goed te kunnen onderscheiden is het nodig dat we een kerk beoordelen op wat er geleerd en verkondigd wordt. Is dat wat de HEERE ons in Zijn Woord leert, of kan er ook verkondigd en geleerd worden, wat anders is als wat de Geest ons door Gods eigen Woord leert. Bij dat laatste hebben we niet te maken met een kerk van Christus. Het leren en verkondigen volgens Gods eigen Woord is beslissend. Niet de geschiedenis, niet of iets goed voelt of niet. Nee, dat de stem van de Goede Herder daar zo klinkt dat het echt Zijn stem is.

Dan wordt er weleens gezegd dat in de geschiedenis Christus een bepaalde bedding heeft waardoor Hij verder gaat en dat anderen zich in die bedding moeten voegen. Vaak is het dan zo dat we zelf vinden dat onze kerk bij die bedding hoort en dat anderen zich daarom bij ons moeten voegen en onze gewoonten moeten overnemen. Dat is niet wat er hier staat. Christus gaat Zijn eigen weg en is niet aan ons en wat wij de bedding noemen gebonden. De Geest waait waar Hij wil en is niet aan ons gebonden. Echte kerken van Christus zoeken elkaar op om elkaar te helpen. Ze binden zich aan Christus en Zijn Woord. Maximaal! Maar binden niet aan eigen gewoonten. We komen daarop terug in de preek over artikel 32 van de NGB

 

Want het gaat erom dat we echt leren leven in liefde voor de HEERE. Dat we echt met Christus leven als mensen die echt bij Christus kerk horen. Dat zijn zij die in liefde een eerbied voor Christus volgens het Woord dat vanuit het Woord verkondigd wordt willen leven. Kijk maar met mij in het tweede deel van dit artikel:

“Zij die bij de kerk horen, zijn te kennen aan de kenmerken van de christenen, namelijk aan het geloof en hieraan dat zij, na de enige Heiland Christus aangenomen te hebben, de zonde ontvluchten en de gerechtigheid najagen, de ware God en hun naaste liefhebben, niet naar rechts of naar links afwijken en hun oude mens met zijn werken kruisigen.”

Daarmee zijn zij geen volmaakte mensen:

“Dat wil echter niet zeggen dat er geen grote zwakheid meer in hen zou zijn, maar door de Geest strijden zij daar elke dag tegen, hun leven lang. Zij nemen voortdurend hun toevlucht tot het bloed, de dood, het lijden en de gehoorzaamheid van de Here Jezus, in wie zij vergeving van hun zonden hebben door het geloof in Hem.”

Dit laat ook zien waarom als we op de prediking Christus met ons hart zoeken nog altijd het avondmaal steeds weer nodig hebben:

“En zonder twijfel zijn er nog veel zonden en gebreken in ons hart en leven: wij hebben geen volkomen geloof; wij dienen God niet met zoveel ijver als wij verplicht zijn en wij hebben dagelijks met de zwakheid van ons geloof en de kwade begeerten van ons vlees te strijden. Maar wij hebben door de genade van de heilige Geest over deze zonden van harte berouw. Wij begeren tegen ons ongeloof te strijden en naar alle geboden van God te leven. Daarom mogen wij er vast  van verzekerd zijn, dat geen zonde of zwakheid, die nog tegen onze wil in ons overgebleven is, kan verhinderen, dat God ons in genade aanneemt en ons waardig keurt aan deze hemelse spijs en drank deel te hebben. (Avondmaalsformulier)

Het gaat dus om dat echte leven met de HEERE vanuit de prediking. Daar waar in de prediking deze weg niet gewezen wordt vinden we niet de stem van de Goede Herder en niet een kerk van Christus. Dat wil niet zeggen dat daar geen gelovige mensen zijn. Dat is iets heel anders. Maar dat is niet waar Christus je de goede weg wijst. Daar moeten we nu juist wel zijn. Vanuit het Woord wordt daar dan ook doop en avondmaal bediend. Daarover nu in het tweede punt.

 

 

  1. In doop en avondmaal

 

Doop en avondmaal zijn maar geen soort rituelen die bij een kerk horen. Doop en Avondmaal zijn bijzondere dingen die Christus zelf aan Zijn kerk gegeven heeft. Het zijn geen dingen die mensen bedacht hebben en die volgens hun goed bij de kerk passen.

Het is Christus die de doop in Zijn kerk heeft ingesteld:

“En Jezus kwam naar hen toe, sprak met hen en zei: Mij is gegeven alle macht in hemel en op aarde.

Ga dan heen, onderwijs al de volken, hen dopend in de Naam van de Vader en van de Zoon en van de Heilige Geest, hun lerend alles wat Ik u geboden heb, in acht te nemen. En zie, Ik ben met u al de dagen, tot de voleinding van de wereld. Amen.” Matt 28: 18-20

 

“En toen zij dit hoorden, werden zij diep in het hart geraakt en zeiden tegen Petrus en de andere apostelen: Wat moeten wij doen, mannenbroeders?  En Petrus zei tegen hen: Bekeer u en laat ieder van u gedoopt worden in de Naam van Jezus Christus, tot vergeving van de zonden; en u zult de gave van de Heilige Geest ontvangen. Want voor u is de belofte en voor uw kinderen en voor allen die veraf zijn, zovelen als de Heere, onze God, ertoe roepen zal. En met veel meer andere woorden legde hij getuigenis af en spoorde hij hen aan met de woorden: Laat u behouden uit dit verkeerde geslacht!

41Zij nu die zijn woord met vreugde aannamen, werden gedoopt; en ongeveer drieduizend zielen werden er op die dag aan hen toegevoegd. 42En zij volhardden in de leer van de apostelen en in de gemeenschap, in het breken van het brood en in de gebeden.” Vs 37-42

 

“Want ik heb van de Heere ontvangen, wat ik u ook heb overgeleverd, dat de Heere Jezus in de nacht waarin Hij werd verraden, brood nam, en nadat Hij gedankt had, brak Hij het en zei: Neem, eet, dit is Mijn lichaam, dat voor u gebroken wordt. Doe dat tot Mijn gedachtenis. Evenzo nam Hij ook de drinkbeker, na het gebruiken van de maaltijd, en zei: Deze drinkbeker is het nieuwe testament in Mijn bloed. Doe dat, zo dikwijls als u die drinkt, tot Mijn gedachtenis. Want zo dikwijls als u dit brood eet en deze drinkbeker drinkt, verkondig de dood van de Heere, totdat Hij komt.” 1 Korinthe 11:23-26

Doop en avondmaal hebben dus alles met Christus te maken. Het is de verbinding die Christus in die tekenen met ons legt.

Juist dat roept ook op het toezien van de ambtsdragers op de gemeente en het ook onderling in liefde elkaar willen brengen en bewaren met een leven met Christus als je Verlosser, je God en je Heer.

 

  1. In de tucht

 

Kan een echte kerk van Christus zonder tucht? Kan het zo zijn dat er niet op leer en leven wordt toegezien in een gemeente van de Here Jezus.

Nee. Het gaat dan wel om christelijke tucht. Vanuit de liefde van Christus en vanuit dat Christus over ons leven is.

Waar de liefde van Christus heerst, willen we elkaar op de weg van Christus houden en brengen. Daar willen we als ambtsdragers en leden van de gemeente elkaar weghalen van de brede weg en elkaar helpen op de smalle weg te gaan.

 

“Zie erop toe, broeders, dat er nooit in iemand van u een verdorven hart zal zijn, vol ongeloof, om daardoor afvallig te worden van de levende God; maar vermaan elkaar elke dag, zolang men van een heden kan spreken, opdat niemand van u verhard zal worden door de verleiding van de zonde. Want wij hebben deel aan Christus gekregen, als wij tenminste het beginsel van de vaste grond van het geloof tot het einde toe onwrikbaar vasthouden,” Hebr 3:12-14

“Laten wij de belijdenis van de hoop onwrikbaar vasthouden, want Hij Die het beloofd heeft, is getrouw. En laten wij op elkaar letten door elkaar aan te vuren tot liefde en goede werken. Laten wij de onderlinge bijeenkomst niet nalaten, zoals het bij sommigen de gewoonte is, maar elkaar aansporen, en dat zoveel te meer als u de grote dag ziet naderen.” Hebr 10:23-25

 

“Ik verwonder mij erover dat u zich zo snel afwendt van Hem Die u in de genade van Christus geroepen heeft, naar een ander evangelie, terwijl er geen ander is; al zijn er ook sommigen die u in verwarring brengen en het Evangelie van Christus willen verdraaien. 8Maar zelfs als wij, of een engel uit de hemel, u een evangelie zouden verkondigen, anders dan wat wij u verkondigd hebben, die zij vervloekt. Zoals wij al eerder gezegd hebben, zo zeg ik ook nu weer: Als iemand u een evangelie verkondigt anders dan wat u ontvangen hebt, die zij vervloekt.” Galaten 1:6-9

 

Nog een keer het gedeelte uit Efeze 4:

“En Hij heeft sommigen gegeven als apostelen, anderen als profeten, weer anderen als evangelisten en nog weer anderen als herders en leraars, om de heiligen toe te rusten, tot het werk van dienstbetoon, tot opbouw van het lichaam van Christus, totdat wij allen komen tot de eenheid van het geloof en van de kennis van de Zoon van God, tot een volwassen man, tot de maat van de grootte van de volheid van Christus, opdat wij geen jonge kinderen meer zouden zijn, heen en weer geslingerd door de golven en meegesleurd door elke wind van leer, door het bedrog van de mensen om op listige wijze tot dwaling te verleiden, maar dat wij, door ons in liefde aan de waarheid te houden, in alles toe zouden groeien naar Hem Die het Hoofd is, namelijk Christus.” Efeze 4:11-15 

 

Een kerk waar niet het echte evangelie wordt verkondigd. Een kerk waar dwaalleraars op de kansel worden toegelaten en ambtsdragers kunnen zijn, zijn een gevaar voor de leden van die gemeenschap. Zo'n kerk is  juist een bedreiging voor een leven met God en stimuleert om op de brede weg te gaan waarop de duivel je graag ziet gaan. Laten we samen echt kerk van Christus zijn. Samen met andere kerken die zo leven een zijn en dan ook steeds weer een willen worden met kerken waar zo door de Geest geleefd wordt. Waar het diepe evangelie van de rechtvaardiging van goddeloze klinkt. Met oproep tot geloof en bekering. Tot Christus en tot Hem alleen. 

Laten we zo altijd weer kerk willen zijn en daarvoor ons door de kracht van de Geest inzetten om zelf samen met onze kinderen ons te richten op wat de HEERE ons zegt en zo kind van God en kerk van God willen zijn.

 

AMEN