LIJDENSMEDITATIES/MEDITASIES 2025

 

“Toen zei de slang tegen de vrouw: U zult zeker niet sterven. Maar God weet dat, op de dag dat u daarvan eet, uw ogen geopend zullen worden en dat u als God zult zijn, goed en kwaad kennend.” Genesis 3:4,5

 

Het is mijn bedoeling omdat tot en met Goede Vrijdag meditaties te schrijven over het lijden. Het lijden zoals we dat in de wereld nu meemaken. In ons leven zien en voelen we het lijden. Soms in het klein en soms ook in het groot. We kunnen ons een leven zonder lijden bijna niet voorstellen. Een wereld waarin we met alles diep gelukkig zijn en waarin alles ons gelukkig maakt. Dat voelt heel onwezenlijk. Wij kijken soms terug op tijden die we als goed en gelukkig zien. Toch was er in die tijden ook verdriet, ook zorgen, ook problemen.

Toch was het leven niet altijd zo. Toch is het leven niet zo bedoeld. Het leven heeft juist tot doel om in- en ingelukkig te zijn. Dat is het doel waarvoor God de wereld en wie op de wereld leven gemaakt heeft. Een leven en een wereld waarin ieder schepsel juist daarom de Schepper alle eer wilde geven. Zonder dat het als een verplichting werd gevoeld waaraan je nu eenmaal moest voldoen. Het geluk was zo groot, het leven was zo goed dat je dat gewoon en graag deed. Het hoorde bij dat intense geluk.

Het is niet God die de ellende en het ongeluk in de schepping gebracht heeft. Het is niet de HEERE die het moeilijke, het verdriet, de ellende in de schepping een plaats gegeven heeft. Dat komt van buiten Hem. Hij is het wel die wilde dat de engelen en de mensen. Met Hem als hun God uit liefde vrijwillig wilden leven. Echte liefde vraagt om een keuze. Juist die verkeerde keuze van een deel van de engelen zorgde voor ellende in de engelenwereld. Vanuit de gevallen engelenwereld komt de duivel om de mens tot een keuze tegen God te verleiden. Hij komt met een diepe leugen. Hij doet alsof God in Zijn hart ook het verkeerde, het kwaad heeft. Hij verleidt de mens tot een keuze waardoor het kwaad in zijn hart is en blijft. Terwijl het kwaad nooit in God is. Hij kent het in die zin dat het strijdt met Zijn hart. Dat Hij het vanuit het diepst van Zijn hart haat. Wij zijn ervan gaan houden met ons hart. Terwijl dat niet nodig was. De mens is geen mens die door evolutie beter moet worden. De mens is goed gemaakt en heeft toch voor het kwaad gekozen. Dat is de oorzaak voor de ellende in ons leven. Om uit die ellende te kunnen komen moeten we dan ook bij God zijn. Daarover morgen meer.

 

 

“Toen zei de slang tegen de vrouw: U zult zeker niet sterven. Maar God weet dat, op de dag dat u daarvan eet, uw ogen geopend zullen worden en dat u als God zult zijn, goed en kwaad kennend.” Genesis 3:4,5

 

De oorzaak en het begin van de ellende op aarde. Die komt niet van God. Het is ook niet zo dat er vanaf het begin het goede en het kwade was. Het gaat niet om een eeuwige strijd tussen goed en kwaad. Het gaat ook niet om een altijddurende strijd tussen een goede en een slechte god. De HEERE als de enige God is er altijd geweest. Hij was altijd de ene goede God. In Hem was er nooit iets kwaads, iets verkeerds te vinden! Hij schiep de schepping die zeer goed was vanaf het begin. Vanaf de oorsprong van de schepping. Juist omdat de enige God, de Schepper in alles goed was. Hij kon niet anders dan het goede scheppen.

Dat is wat we altijd moeten vasthouden. Dan komt er de duivel, dan komt na de duiver de zondige mens. Dan zien we het kwaad. Niet omdat dit in God te vinden is. Dat komt doordat een deel van de engelen en wij die goed gemaakt zijn tegen God opstaan. Het was ook echt een keiharde leugen die de duivel Evan voorhield. Een keiharde leugen heel geraffineerd gebracht.

Is het zo dat de mens door te eten van de boom van kennis van goed en kwaad zoals God zou zijn? Zou de mens op God gaan lijken door te eten van de boom van kennis van goed en kwaad? Nee en nog eens nee. Een zuivere leugen van de duivel. Wat is het grote verschil tussen God en de mens die eet van de boom van kennis van goed en kwaad? Dat de HEERE de zonde kent als iets wat buiten Hem is en blijft. Hij blijft de in- en in goede God! Alles wat tegen Zijn wil in gaat, is het kwaad. Dat maakt dingen stuk. Daarvan is Hij niet de oorzaak en het begin. De mens die van de boom van kennis van goed en kwaad eet, wordt zelf zondig. Die gaat van het kwaad houden en gaat het kwade doen. De mens moet er na de zondeval van verlost worden. Dat kan alleen die ene echte goed God doen. Van het lijden verlossen kan alleen van God komen!

 

“Vir die mens het Hy gesê: “Omdat jy geluister het na jou vrou se stem, en geëet het van die boom waarvan Ek jou beveel het, ‘Jy mag nie daarvan eet nie!’ is die grond deur jou toedoen vervloek. Met swaarkry sal jy daarvan eet, solank jy leef;” Genesis 3:17

 

Die sonde kom in die wêreld. Die kwaad kry in ons hart ’n tuis. Het ons nou nie meer met God te doen nie? Het ons nou die wonderlike vryheid in ons lewe gekry? Daar is mense en selfs mense wat hul teoloë noem wat vertel dat ons in Genesis 3 lees dat die mens hom bevry het. Die mens het geleer om eie baas te wees. Dit is ’n gevoel en ’n gedagte wat ons in ons tyd en wêreld steeds weer terugsien. Dit word ook die werk van de Gees genoem. Die Gees leer ons al meer op onsself en ons eie gevoelens te bou. Is dit ‘n goeie ontwikkeling. Moet ons daarmee bly wees dat ons eie baas is en dat ons al meer los van God leef en al meer los van die norme wat die HEERE in Sy Woord gee.

Ons sien in Genesis 3 dat juis ons keus vir die opstaan teen God en eie vryheid wil hê vir die ellende op die wêreld en eie lewe gesorg het. Ons het mense geword wat vir die kwaad gekies het. Die gevolg is dat die lewe moeilik geword het.

Ons lees in Genesis 3 daarvan enkele voorbeelde:

Vir die mens het Hy gesê: “Omdat jy geluister het na jou vrou se stem, en geëet het van die boom waarvan Ek jou beveel het, ‘Jy mag nie daarvan eet nie!’ is die grond deur jou toedoen vervloek. Met swaarkry sal jy daarvan eet, solank jy leef; dorings en dissels sal dit vir jou laat uitspruit, en jy sal veldplante eet. Met sweet aan jou gesig sal jy brood eet, totdat jy terugkeer na die grond; want daaruit is jy geneem – ja, stof is jy, en tot stof sal jy terugkeer.” Vs 17-19

Pyn, onderdrukking, vermoeidheid, honger, die natuur wat ’n bedreiging vorm, siekte, dood en al die ellende wat ons op aarde ervaar is gevolg van ons kies vir ons ‘vryheid’. Ons is die oorsaak van alle ellende op hierdie wêreld. Ons dra daarvan die skuld. Ons kan daarvoor nooit na die HEERE, wat die Skepper wys nie. Ons het ‘n Redder nodig wat meer as ‘n mens is. Ons bestaan is sinloos en het geen toekoms, behalwe ‘n baie ellendige een, sonder daardie Redder. Môre verder.

 

“En Ik zal vijandschap teweegbrengen tussen u en de vrouw, en tussen uw nageslacht en haar Nageslacht; Dat zal u de kop vermorzelen, en u zult Het de hiel vermorzelen.” Genesis 3:15

 

Ellende. Dit woord komt onze taal van een woord dat oorspronkelijk betekende dat je jouw land elders gekregen had. Je was niet meer thuis. Je was niet meer veilig. Je was buiten je veilige plaats gekomen. Wij als mensen zijn door eigen schuld onze veilige plaats bij de HEERE als onze Vader kwijtgeraakt. Daarom is er in ons leven de onveiligheid binnengekomen. We doen elkaar als mensen dingen aan die zo verwoestend zijn. Juist omdat de ellende onze eigen schuld is, lijkt er geen toekomst te zijn. Lijkt het vaak uitzichtloos. Tot in psychische ellende aan toe.

Juist als je dat ziet, is het zo bijzonder dat de HEERE de aarde niet tot de eeuwige hel gemaakt heeft. De liefde van God voor zondaren zoals jij en ik zijn is zo groot! Voor ons gevoel en verstand onverklaarbaar groot. De HEERE belooft na de opstand tegen Hem dat er vijandschap zal komen. Dat klinkt negatief, maar het is zo positief! Na de zondeval had niemand God van onrecht en ontrouw kunnen beschuldigen als Zijn straf voor eeuwig over alle mensen was gekomen. Als we allemaal de totaal willoze volgelingen van de duivel en het kwaad waren geworden. Zonder uitzicht.

De HEERE zegt: Ik zorg ervoor dat er, ondanks jullie strijd tegen de duivel, tegen het kwaad zal zijn. Ik zal ervoor zorgen dat er zelfs in je eigen hart en leven die strijd kan zijn. Dat er Iemand komt die in de strijd zo zal overwinnen dat op de aarde en in de hemel er de overwinning op alle kwaad en alle gevolgen van het kwaad zijn. God stuurt de Redder van het kwaad die door in immense strijd de overwinning behaalt. Dat betekent dus dat voor wie die Redder vastgrijpt het kwaad en de ellende niet het laatste woord heeft. Dat er voor wie door Hem gered wil worden er altijd, hoe zwaar het leven ook is, een geweldige toekomst is. Die toekomst ligt in Jezus Christus. In God die volgens Zijn eigen belofte mens geworden is om die Redder te zijn. Gelukkig heeft die HEERE er voor gezorgd dat niet ieder mens vrede met het kwaad, met de zonde heeft.

 

"Bescherm je hart boven alles wat te behoeden is, want daaruit zijn de uitingen van het leven." Spreuken 4:23

 

Even in de gedachten terug naar gisteren. Een kind gedoopt, het evangelie mogen brengen vanuit Spreuken 4:23 over het bewaken van je hart. In de middag aandacht voor de verleiding die vanuit ons hart en van buiten naar ons toekomt. Met dan de enige echte verdedigingswal het gebed. Het vragen om de HEERE die door de Geest ons tegen alles in liefde voor Christus blijft geven. Dat maakt je als mens klein. Heel klein. Geen slaan op eigen borst. Jezelf niet zien als iemand die toch wel een goede gelovige die er aardig wat van kan. Eigen kerk niet zien als een kerk die toch wel het voorbeeld voor alle anderen is. Moet je eens kijken hoe wij standhouden. Op het moment dat er zulke gedachten komen zijn dat de slechtste tijden voor een gezond geestelijke leven. Dan hebben voor ons gevoel de HEERE zelf niet meer voor alles nodig. Wij zijn dan zo gegroeid dat het ons en de Christus is en niet meer alleen Christus. Dan hebben we het gebed niet meer in alles nodig, want wij kunnen ook wel wat. In gereformeerde kring zal niemand het zo zeggen. Toch komt in de praktijk zo'n manier van leven meerdere keren naar voren. Wat is het belangrijk en onmisbaar om de laatste bede van het Onze Vader te blijven bidden met heel ons hart! Om tot ons te laten doordringen elke dag van ons leven wat er in de uitleg van de Heidelbergse Catechismus van deze bede beleden wordt: "En leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze.Dat wil zeggen:Wij zijn van onszelf zó zwak, dat wij zelfs geen ogenblik kunnen standhouden, en bovendien houden onze doodsvijanden - de duivel, de wereld en ons eigen vlees - niet op ons aan te vechten. Daarom bidden wij U: wil ons toch staande houden en sterken door de kracht van uw Heilige Geest, zodat wij in deze geestelijke strijd niet het onderspit delven, maar altijd krachtig tegenstand bieden, totdat wij uiteindelijk de volkomen overwinning behalen."Bid en weet je afhankelijk van de HEERE alleen!

 

“Kain sê toe vir Abel, sy broer: “Kom ons gaan veld toe.” Toe hulle in die veld was, het Kain teen Abel, sy broer, opgestaan en hom doodgemaak.” Genesis 4:8

 

Hoe diep en ver gaan die ellende wat ons deur die opstaan teen God in de wêreld gebring het? Dit gaan baie ver en diep. Die eerste wat ek daaroor nou wil skryf is dat ons sterflike mense geword het. Ons liggaam word al hoe meer afgebreek. Niemand kan aan die dood ontkom nie! Ons lees dit later in die Nuwe Testament so: “Daarom, soos deur een mens die sonde in die wêreld gekom het en as gevolg van die sonde die dood, so het die dood ook tot alle mense deurgedring, omdat almal gesondig het.” Romeine 5:12 

Die siekte, die oud word met die gebreke wat daarby behoort het gekom. Op ‘n indrukwekkende manier lees ons oor die laaste in Prediker 12. Ons lees in die eerste twee verse van hierdie hoofstuk: “Dink aan jou Skepper in jou jong dae, voordat die dae van teenspoed kom, en jare aanbreek waarvan jy sal sê, “Vir my is daar geen vreugde in nie”; voordat die son en die lig donker word,

die maan en die sterre; en die wolke terugkeer ná die reën”. As jy verder lees, lees jy oor nog baie meer gebreke wat dikwels met die ouderdom kom.

Dit is nie net die gebreke wat kom nie. Nog baie erger is dit dat mense na die sondeval jaloers geword het. Dat hulle selfs sover kom dat hulle ander doodmaak. Die oudste kind van Adam en Eva is ook die eerste moordenaar op aarde. Die veiligheid verdwyn selfs tussen mense op die aarde. Die ellende, die onveiligheid word so groot!

Die gevolg is is dat die Verlosser wat die Here God beloof het ook met gebreke en met die dood te doen kry. Hy moet vermoor word om vir ons ‘n lewe te verdien waaruit die dood en die onreg en haat vir altyd verdwyn het. Ons leef in ‘n wêreld waarin ons wapens het waardeur ons honderde en duisende mense in een keer dood kan maak. Magte staan teenoor mekaar. Die Verlosser moes kom om vir ons in die toekoms ‘n wêreld te kry waar dood, gebreke en vyandskap vir ewig weg is en nooit meer terug kom nie.

 

“De HEERE maakt de gevangenen los, de HEERE opent de ogen van de blinden. De HEERE richt de gebogenen op, de HEERE heeft de rechtvaardigen lief. De HEERE bewaart de vreemdelingen, Hij houdt wees en weduwe staande, maar de weg van de goddelozen maakt Hij krom.”  Psalm 146:8,9

 

 In Psalm 146 lezen we over lijden. Zien we wat er op de wereld na de zondeval gebeurt. Een wereld waarin zoveel mensen met lijden te maken krijgen. Wat zijn er een mensen die gebogen gaan onder verdriet, onder onrecht, onder ziekte. Het kan je buigen.

Toch laat de HEERE zien dat er hoop en uitzicht is. Dat Hij de enige is die dat geeft. Dat betekent dat al zijn we zo gebogen dat we eigenlijk niet meer omhoog kunnen kijken, de HEERE er voor zorgt dat je hart naar boven gericht is. Al lijkt er niets meer op de aarde te zijn waarop je kunt steunen, toch is er hoop.

Hoe? Doordat de Here God vanuit de hemel Zijn belofte gegeven heeft. Daar kun je op gaan staan als alles trilt en het lijkt te begeven in je leven. Dat zijn niet alleen maar woorden. Dat heeft de Here Jezus, de Zoon van God die mens geworden is, laten zien. Hij heeft de mensen laten zien dat ellende niet bij het Koninkrijk van God hoort. Dat wie in dienst van Christus leeft er een heerlijk leven is zonder ellende is. Een leven komt dat alleen maar een feest is.

Toen de Here Jezus op aarde was, liet Hij zien dat er in Gods Koninkrijk en dus op de nieuwe aarde geen ziekte en dood is. Hij staat op uit de dood, Hij geneest zieken en laat zo zien hoe de toekomst zal zijn voor Gods volk. Hij laat ook zien dat het een groot feest tot eer van God zal zijn. Denk aan het wonder dat de Here Jezus op een bruiloft water in wijs verandert. Zie Johannes 2. Dat was een teken van het eeuwige feest. Denk ook aan wat Hij tegen Zijn leerlingen zegt wanneer Hij het Avondmaal heeft ingesteld: “Ik zeg u dat Ik van nu aan van de vrucht van de wijnstok niet zal drinken tot op de dag wanneer Ik die met u nieuw zal drinken in het Koninkrijk van Mijn Vader.” Mattheus 26:29

Christus’ offer, Zijn bloed, Zijn dragen van de straf geeft in de diepste ellende en tranen uitzicht op eeuwige tranen van vreugde.

 

“Hy het soos 'n jong loot voor Hom opgegroei, soos 'n wortelstok uit droë grond. Hy het nie 'n gestalte gehad, geen glans, dat ons na hom sou kyk nie, nie 'n goeie voorkoms, dat ons hom sou begeer nie.”  Jesaja 53:1,2

 

Dit het dor en droog op die aarde geword. Ook in die siel van die mens. Die lewe het ‘n worsteling geword. Swaarkry, onsekerheid, siekte, dood dit is steeds daar. Dit tref dan die een en dan die ander. Die oorsaak is die opstaan van ons teenoor God. Dan kan ek nie na ‘n sekere mens wys wat baie swaarkry en sê dat dit sy of haar skuld is en dat ek nie skuldig is nie. Enige ellende wat mense tref daaraan is ook ek skuldig. Ook as dit baie goed met my gaan. Enige siekte en enige mens wat sterf herinner my aan my skuld teenoor die HEERE.

Die skuld moet weg om regtig ‘n toekoms te kan hê wat goed is.

Dan lees ons Jesaja 53  waarin die HERE vertel van die kom van die Verlosser. Vertel van die Here Jesus wat sal kom. Hoe gaan hy als mens lyk? Gaan ons dadelik aan Hom sien dat Hy die Verlosser is? Sal Sy uiterlik so wonderlik mooi en goed wees waardeur ons sien: Hy is die Verlosser?

Nee, so sal dit nie wees nie. Hoekom nie? Omdat die Verlosser juis die straf wat ons verdien het moet dra. Daardie skuld van ons almal. Daarby behoort ook die Verlosser nie ‘n mens is wat deur Sy uiterlik uitstaan nie. Die wêreld het so dor geword dat alles daarop gewys het dat vanuit de mense nie ‘n Redder kon kom nie. As die Verlosser kom is dit die HERE wat die grond laat oopbreek. Hy sorg dat die maagd Maria swanger raak deur die Heilige Gees. Die HERE gryp Goddelik in die mensewêreld. Hy sorg dat die Kneg wat moet ly om die skuld te dra gebore word. Hy wat God is en ook mens word. Mens soos ons mense is na die sondeval met al ons gebreke en moeilikhede. Nogtans sonder ‘n hart dat na verkeerde dinge verlang. Hy dra vanaf die allereerste begin as mens ons ellende, ons skuld, die straf wat ons verdien het.  

 

“Hij was veracht, de onwaardigste onder de mensen, een Man van smarten, bekend met ziekte, en als iemand voor wie men het gezicht verbergt; Hij was veracht en wij hebben Hem niet geacht.” Jesaja 53:3,4

 

Lijden, ellende. Daarbij hoort ziekte. In het paradijs was ziekte onbekend. Op de nieuwe aarde bestaat ziekte niet. Wat kan het in onze tijd voor ellende zorgen. Meerdere ziekten leiden ook naar de dood. Wat kan er een pijn zijn.

De Here Jezus was bekend met ziekte. Hij heeft ziekte aan Zijn eigen lichaam gevoeld. Als deel van de straf die Hij on onze plaats moest dragen. Moet je dat eens voorstellen. De Zoon van God die in de hemel vereerd werd, vernederde zich zo dat Hij zich op aarde als mens ziek liet maken. Hij kwam in een lichaam dat zo zwak was dat ziekten binnenkwamen. Hij voelde dat! Hij die als mensen tot hem kwamen hen genas. Als teken hoe het op de nieuwe hemel en aarde zal zijn.

Hij droeg onze ziekten om ons uiteindelijk voor altijd van alle ziekten te genezen. Om ervoor te zorgen dat we door Gods genade eens eeuwig gezond kunnen leven. Een leven zonder ziekmakende virussen en bacteriën!

De Verlosser die komt, zal de ellende zo meemaken dat Hij ondanks al het werk van genezing en van verkondigen van de goede boodschap veracht zal worden. Alsof hij een grote crimineel is. Alsof je met Hem kunt doen wat je wil. Hij wordt speelbal van onrecht en mishandeling. Hij wordt slachtoffer van mensen die zichzelf zoeken en niet van eigen schuld en zonden willen weten. Hij moet weg. Hij moet dood. Hij de enige die ons hoop en uitzicht kan geven boven ziekte, verachting, mishandeling, onrecht en dood kan geven. Ook in onze tijd lijkt het in het klein en op het wereldtoneel dat het recht van de sterkste wint. Toch zal het zo niet blijven. Christus die tot het kruis vernederd is, heeft overwonnen. De zogenaamde sterksten zullen hun straf ontvangen en wie in liefdevolle afhankelijkheid van Christus leven en daarom er in liefde voor de naasten willen zijn. Wie vanuit Gods liefde de minste wil zijn en zo dienstbaar aan anderen heeft toekomst. Omdat Christus jouw en mijn straf dan gedragen heeft.

 

“Maar Hij is om onze overtredingen verwond, om onze ongerechtigheden verbrijzeld. De straf die ons de vrede aanbrengt, was op Hem, en door Zijn striemen is er voor ons genezing gekomen.” Jesaja 53:5

 

Wat een onrust in de wereld. Wat een dreiging waarbij het recht van de sterkste een hoofdrol speelt. Wat een onrust in het kerkelijke leven in ons land. Ik denk o.a. aan de verwarring in de Christelijke Gereformeerde Kerken. Je kijkt met diepe zorg naar deze dingen. Je bidt ervoor. Je ziet daarin hoe zonden steeds weer het leven tot onrust en strijd brengen. Als je dat ziet moet je niet alleen naar anderen wijzen. Dan is het ook zo nodig om naar je eigen hart en leven te kijken! We hebben nogal eens de neiging om de verkeerde dingen van anderen te gebruiken om zelf beter te lijken en te voelen. Dan komt er de hoogmoed, dan komt er dat we ons beter dan anderen voelen. Dan komt er de koude veroordeling van anderen in ons leven.

Wat is het belangrijk om in al die onrust, die zorgen, die verwarring ons hart op Christus te richten. Hij is het die juist die om al die zonden van ons mishandeld is. Zijn rug lag open door geseling, Hij zakte in elkaar toen Hij een deel van het kruis moest dragen, door Zijn handen en voeten gingen de spijkers aan het kruis. De wonden waren nog zichtbaar na Zijn opstanding. De Here Jezus liet ze aan Thomas zien. Christus zelf laat aan Johannes en ons zien dat Hij in de hemel herkenbaar is als het lam dat geslacht is. Gedroeg Hij zich als de Man die het recht van de sterkste uitoefende? Hij was die Sterkste! Wat deed Hij? Hij liet zich verwonden, Hij ging als een machteloze naar het kruis. Hij liet zich doodmaken om te redden! Zondaars te redden terwijl Hij zondeloos was.

Gaan wij als christenen voor het recht van de sterkste? Steunen wij mensen die daarvoor gaan? Daarbij ook voor eigen eer? Of bidden wij dat wij en ook de machthebbers op de knieën gaan om te vragen hoe ze kunnen dienen, dienen en nog een dienen? Het recht van de sterkste hoort bij de duivel en Zijn rijk, dienen en voor zwakken en rechtelozen zorgen hoort bij het rijk van Christus. Er is genezing van ons leven voor eigen eer en macht als we het bij Christus zoeken. De Christus van de Schriften die ons ook in onze cultuur Zijn Woord voorhoudt. Echte eenheid vind je bij Hem als je tegen de machtige cultuur in liefde bij Zijn Woord blijft.

 

“Hy is egter deurboor oor ons oortredings, verbrysel oor ons sondeskuld. Die straf wat ons vrede bewerk, was op hom, en deur sy wonde is daar vir ons genesing.” Jesaja 53:5

 

 Hoe groot is ons skuld? Hoe diep moet de Verlosser gaan om ons regtig van die ewige oordeel te red? Dit is belangrik om raak te sien dat die Verlosser baie diep moet gaan om sondaars te red. Ons lees in Jesaja 53 al dat die Here Jesus aan ‘n paal moet sterf!

Ons word geroep om vanuit Christus lyding in ons plek juis in liefde vir ons naaste te leef. Dan gaan nie daarom dat aan ons reg gedoen word nie. Dan gaan dit daarom om diensbaar te wees vanuit Christus straf dra in ons plek. Op ‘n baie indrukwekkende manier lees ons dit in 1 Petrus 2:21-25.

Dit so belangrik om dit op ons te laat inwerk. Om so ook juis in Christus se kerk die vrede te soek ook as jy voel dat jy nou onreg moet ly. Hieronder die i9ndrukwekkende woorde van die Gees in 1 Petrus 2:21-25: “Julle is immers hiertoe geroep, want Christus het ook ter wille van julle gely;

Hy het vir julle 'n voorbeeld nagelaat, sodat julle in sy voetspore kan volg. Hy wat “nie sonde gedoen het nie, en in wie se mond geen bedrog gevind is nie”; wat, toe Hy uitgeskel is, nie teruggeskel het nie; toe Hy gely het, nie gedreig het nie, maar Homself toevertrou het aan Hom wat regverdig oordeel; ₂₄wat self ons sondes in sy liggaam aan die kruishout gedra het, sodat ons, noudat ons ons sondes afgesterf het, vir geregtigheid kan leef – Hy deur wie se verwonding julle genees is.

Julle was immers verdwaal soos skape, maar nou het julle teruggekeer na die Herder en Bewaker van julle siele.”

 

“Wij dwaalden allen als schapen, wij keerden ons ieder naar zijn eigen weg. Maar de HEERE heeft de ongerechtigheid van ons allen op Hem doen neerkomen.” Jesaja 53:6

 

Wat kenmerkt het leven op aarde? Dat we onze eigen weg gaan. Dat we daar ook heel erg aan gehecht zijn. Onze eigen mening, onze eigen gevoelens, ons eigen ding doen. We zijn als mensen ook heel eigenwijs. Je ziet dat bepaalde gedachten, bepaalde wegen doodlopen. Dat als je op die weg gaat het slecht afloopt.  Toch gaan mensen, toch ga jezelf, toch gaan organisaties en kerken vaak toch op zo’n weg. Dan altijd weer met de opmerking dat het bij ons anders is als bij anderen bij wie het in de geschiedenis verkeerd afgelopen is.

De Here Jezus heeft geleden, heeft zich ingespannen om mensen die op die dwaalwegen gaan terug te brengen naar de gebaande wegen. Die dwaalwegen brengen je op plaatsen waar de ellende voor eeuwig er is. Het brengt je uiteindelijk in de hel. Dat Je zus Christus tot op het kruis geleden heeft om dwalende mensen op de door God gebaande wegen te brengen lezen we o.a. in Lukas 15:4,5 waar de Here Jezus zegt: “Welk mens onder u die honderd schapen heeft en er één van verliest, verlaat niet de negenennegentig in de woestijn en gaat achter het verlorene aan, totdat hij het vindt? En als hij het gevonden heeft, legt hij het vol blijdschap op zijn schouders.”

Wij zijn van onszelf allemaal verloren schapen. Christus heeft geleden om ons te zoeken. Om te redden en door de Geest ons te leren op die gebaande wegen te gaan waar we uit onszelf niet op willen gaan. Dat zijn de wegen waarover we in psalm 84 lezen: “Welzalig de mens van wie de kracht in U is – in hun hart zijn de gebaande wegen.” Vs 6

Belangrijk is om hier te bedenken dat de gebaande wegen niet met conservatief of progressief te maken hebben. Het gaat niet om een cultureel christendom. Het gaat om de weg die God gelegd heeft. Het gaat om Zijn geboden. Als we die volgen zijn we in de ogen van mensen de ene keer conservatief en de andere keer progressief. Het gaat erom dat we Christus volgens Zijn Woord volgen. Christus heeft geleden om de Geest te verdienen die in ons wil werken om Gods weg te gaan.

 

“De verstandigen zullen blinken als de glans van het hemelgewelf, en zij die er velen rechtvaardigen, als de sterren, voor eeuwig en altijd.” Daniël 12:3

 

Lijdenstijd.  De Here Jezus moet lijden voor mensen die de dood in de wereld hebben gebracht. Al het verdriet, al de moeite, al het gemis dat daardoor er in het leven op aarde is. De Verlosser die door de God die leeft beloofd is, moet ook door de dood heen. Dat is deel van de straf die Hij in de plaats van de gelovigen moet doormaken. Het kan niet zonder om ons van de dood te redden. Om voor ons de dood op aarde tot een open poort naar het eeuwige leven te maken.

We krijgen voor de terugkeer van de Here Jezus allemaal met de dood te maken. Ook dat geliefden sterven. Ook van geliefden die met hart en ziel in de wereld de goede boodschap van Christus hebben gebracht. Die mensen opzochten en naar gebieden gingen waar nieuwe projecten waren om mensen uit een leven zonder Christus bij Hem te brengen. Mensen die van de Here jezus hielden en niets liever wilden dan de ander bij Christus te brengen.

Is het geen teleurstelling als deze mensen sterven? Het geeft vaak een groot gemis, maar wat is de troost, het houvast dan groot. Door tranen heen. Dat houvast ligt vast in Christus die echt uit de dood is opgestaan. Als de grote Overwinnaar. Hij heeft het eeuwige leven en het opstaan uit de dood zeker gemaakt voor wie op Hem hun leven bouwen.

Hij geeft hen die door hun leven en woorden mensen tot Hem hebben gebracht een prachtige plaats bij Hem in de hemel en op de nieuwe aarde. Zij die het evangelie bij anderen op het hart hebben gelegd en dat daardoor mensen door Christus rechtvaardig voor God geworden zijn, zullen blinken. Zij zullen stralen na hun dood. Niet voor eventjes maar voor altijd! De HEERE laat zien dat zij met alle moeite en tegenstand die er in hun leven was knechten van Hem waren. Dat mag gezien worden. Elk kind van God zal dan iets van God heerlijkheid uitstralen en zij die in Zijn dienst een bijzondere plaats innemen zullen zelfs als sterren stralen. Heerlijk om dan allemaal samen bij de Here Jezus, bij de Here God te zijn. Christus heeft dit voor 100% verdiend door Zijn lijden en opstaan.